gedicht

uit mijn oude doos: 2001
mijn dof glanzende parelsnoer

een siddering trekt door mijn wezen
het is de herinnering aan een enkeling
de smaak van zweet en flessen
het zout der aarde
het gedrang van badende processielijven
en lange lila duisternis; kronkelgenoegen

…

ik heb in dit reizende leven
duizenden vrienden gemaakt
en zal er nog duizenden ontmoeten
ze glinsteren als parels in de stroming
van mijn ondermaanse bestaan

als de onvermijdelijke oceaan nadert
waarin ik ooit op zal gaan
zal ik mogelijk velen zijn vergeten
ondanks hun rimpelige schittering van weleer

…

de processie gaat weer rond; leeg
de siddering ebt weg
ik glijd voort en sleep mijn ketting mee

zen cowboy

the discipline of DE [do easy] is de filmische bewerking van Gus van Sant uit 1982 van een gedicht van William S. Burroughs

“…DE is a way of doing. It is a way of doing everything you do. DE simply means doing whatever you do in the easiest most relaxed way you can manage which is also the quickest and most efficient way, as you will find as you advance in DE.

You can start right now tidying up your flat, moving furniture or books, washing dishes, making tea, sorting papers. Consider the weight of objects: exactly how much force is needed to get the object from here to there? Consider its shape and texture and function. Where exactly does it belong? Use just the amount of force necessary to get the object from here to there. Don’t fumble, jerk, grab an object. Drop cool possessive fingers onto it like a gentle old cop making a soft arrest. Guide the dustpan lightly to the floor as if you were landing a plane. When you touch an object weigh it with your fingers, feel your fingers on the object, the skin, blood, muscles, tendons of your hand and arm. Consider these extensions of yourself as precision instruments to perform every movement smoothly and well. Handle objects with consideration and they will show you all their little tricks….”