handpan

Ik kende het ding helemaal niet, maar wat een geweldig instrument is de handpan…een ritmisch percussieding dat doet denken aan Indonesische gamelan, maar waarmee tegelijkertijd melodielijnen en prachtige ritmes kunnen worden getoverd; unplugged! Het heerlijke van youtube is dan natuurlijk dat wanneer je op zoek gaat er een wereld voor je open gaat. Moet je kijken wat een half uurtje video’s kijken aan rijkdom heeft opgeleverd:

harvey moon

Op zijn website unanything presenteert de jonge kunstenaar Harvey Moon zijn fascinerende werk. Hij maakt onder andere tekenmachines, waarbij hij ruimte laat aan de machine zelf om tot eigen creativiteit te komen. Hij zoekt naar manieren om als kunstenaar niet zelf de schepper van het resultaat te zijn, maar om toeval of anderen het werk te laten doen, door bijvoorbeeld de bewegingen van een insect te volgen. Het levert gedetailleerd werk op dat ondanks deze onpersoonlijke artiest toch weet te boeien. Hij stelt interessante vragen…en de machines die hij maakt geven passende antwoorden en leveren in live-action ook nog eens een goeie kijkervaring op.

bijtjes en bloemetjes

Wat hebben mensen toch een ingewikkeld leven…zou het niet veel heerlijker zijn om van de ene verleidelijke bloem naar de volgende nog exotischer verrassing te zoemen? Het paradijs; vergeet de melk; land van honing en nectar!

In deze verbluffend talk, toont Jonathan Drori de buitengewone manieren die bloeiende planten – meer dan een kwart miljoen soorten – hebben ontwikkeld om insecten te lokken om hun pollen te verspreiden: ze leggen ‘landingsplaatsen’ aan om de insecten naar zich toe te leiden, ze stralen in ultraviolet, ze bouwen uitgebreide vallen en bootsen zelfs andere seksueel aanlokkelijke insecten na.

max richter

In 2004 bracht Max Richter het briljante album the blue notebooks uit dat ik nog altijd vaak luister; een sfeervol album met nieuwe klassiekerige muziek met electronische invloeden. Vorige week ontdekte ik zijn in 2012 uitgebrachte Recomposed by Max Richter: Vivaldi, The Four Seasons en dat is opnieuw helemaal in de roos. Met veel respect voor het origineel weet hij een eigen draai aan de vier jaargetijden te geven…een prachtplaat die ik nog vaak zal beluisteren via mijn geliefde Grooveshark [een soort Spotify, maar dan gebruiksvriendelijker en gratis]. Luister mee en geniet!

vuurwerk

Een van de opvallendste films van 2012 was voor mij Solipsism van Andrew Huang; een spetterende kleurrijke abstracte film van ongrijpbare diepzinnigheid. Niet verwonderlijk dus dat Bjork de eerste grote naam is om hem te vragen voor een videoclip, want zij is er altijd als de kippen bij om nieuwe avantgarde op te pikken. Mutual core is niet zo verpletterend als zijn eigen film, maar nog altijd zeer het kijken waard…evenals Bjork.